Δυσφαγία

Με τον όρο δυσφαγία περιγράφουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάποιος στη μάσηση και στην κατάποση υγρών ή στερεών τροφών καθώς αυτές μεταφέρονται από τη στοματική κοιλότητα στο στομάχι. Οι διαταραχές κατάποσης μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορες φάσεις της διαδικασίας κατάποσης. Στην στοματική φάση, στην φαρυγγική φάση ή στην οισοφαγική φάση.

Οι διαταραχές κατάποσης είναι συνήθως το αποτέλεσμα νευρολογικών παθήσεων. Επειδή οι νευρολογικές παθήσεις είναι συχνότερες στην τρίτη ηλικία, είναι σημαντικό να καταλάβει κανείς την επίδραση της ηλικίας στην διαδικασία της κατάποσης. Πιο συγκεκριμένα, είναι πιθανό να παρατηρηθεί δυσφαγία, όταν πληρείται μια εκ των παρακάτω συνθηκών:

• • Προβλήματα θηλασμού σε βρέφη
• • Εγκεφαλική παράλυση και μυϊκή δυστροφία
• • Τρίτη ηλικία (45% των ατόμων ηλικίας 75 ετών και άνω εμφανίζει δυσφαγία)
• • Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο (50% των ασθενών εμφανίζει δυσφαγία ύστερα απο οξύ Α. Ε. Ε.)
• • Βλάβη του αριστερού κυρίαρχου ημισφαιρίου
• • Βλάβη του υπολειπόμενου δεξιού ημισφαιρίου
• • Προσβολή αμφότερων των ημισφαιρίων
• • Ισχαιμικό Έμφρακτο Επεισόδιο
• • Προσβολή του Εγκεφαλικού Στελέχους
• • Άνοια
• • Κρανιοεγκεφαλικές Κακώσεις
• • Κάκωση του Νωτιαίου Μυελού
• • Ογκοι και νεοπλάσματα
• • Γαστρεντερολογικές παθήσεις,τραχειοστομία ή λαρυγγεκτομή
• • Σίτιση με ρινογαστρικό σωλήνα,γαστροστομία, ή κρανιοπροσωπικές ανωμαλίες (σχιστίες)
• • Νόσος του Parkinson
• • Nόσος Κινητικού Νευρώνος
• • Σκλήρυνση κατά πλάκας (MS)
• • Μυασθένεια (Myasthenia gravis)

Ο ρόλος του λογοθεραπευτή –δυσφαγιολόγου σε μια επιστημονική ομάδα είναι να αξιολογεί και να εντοπίζει τα προβλήματα κατάποσης του ασθενούς. Στη συνέχεια να προσαρμόσει το κατάλληλο θεραπευτικό πρόγραμμα με απώτερο στόχο την ασφαλή και ποιοτική σίτισή του. Πολλές φορές απαιτούνται και διαγνωστικές εξετάσεις για τον μηχανισμό της κατάποσης(βιντεο- απεικονιστική εξεταση). με σκοπό να αποσαφηνιστεί αν υπάρχει δυσφαγία, σε ποιό στάδιο και με ποιά σύσταση τροφών. Στη συνέχεια η διεπιστημονική ομάδα μας ( λογοθεραπευτής, φυσικοθεραπευτής και εργοθεραπευτής) σε συνεργασία με τους γιατρούς των αντίστοιχων ειδικοτήτων, θα προβεί στη κατάλληλη παρέμβαση με στόχο την ασφαλή σίτιση του ατόμου.